OD ROKU 2014 NASZA SZKOŁA w TYM PROGRAMIE
Niemożliwe, to nie dla mnie, to tak daleko… Tak, mamy rację, pewnych rzeczy nie jesteśmy w stanie zrobić nigdy i większość z nas nigdy nie wyjedzie na misje, parę osób zaangażuje się w pomoc zawodowo, może ktoś zostanie wolontariuszem i na kilka miesięcy pojedzie pomagać ludziom na końcu świata jak czyni to wielu młodych dziś ludzi. Nie potrafimy robić wielkich rzeczy – ale możemy robić rzeczy małe, za to z wielką miłością. I z taką miłością w roku 2014 jako szkoła przystąpiliśmy do programu: GRUPOWA ADOPCJA NA ODLEGŁOŚĆ koordynowanej przez Salezjański Ośrodek Misyjny i wspomagamy finansowo szkołę w Piura w Peru.
W wielu krajach Trzeciego Świata zdobywanie wiedzy jest przywilejem najbogatszych. Nie ma tam obowiązku uczęszczania do szkoły, a dzieci pozostawione są same sobie. Salezjański Ośrodek Misyjny proponuje program pomocy w kształceniu ubogich i skrzywdzonych młodych ludzi z krajów misyjnych. Grupowa „Adopcja na odległość” skierowana jest do ludzi dobrej woli, którzy chcieliby pokryć koszty nauki dzieci i młodzieży. Główny cel programu to EDUKACJA. Umożliwia ona zdecydowanie efektywniejsze wsparcie poprzez objęcie opieką większej liczby dzieci poprzez zapewnienie im możliwości edukacji. W dziele tym może uczestniczyć każdy jako pojedyncza osoba, jako rodzina czy grupa znajomych – do tego zachęcamy polecając poniższy link:
http://misjesalezjanie.pl/adopcja-na-odleglosc/
Od kilku lat nasza szkoła aktywnie uczestniczy w tym programie, a dzięki pracy naszych wolontariuszy z SKC jak i wszystkich uczniów naszej szkoły, ich rodziców i nauczycieli udaje nam się zbierać co roku datki i w kwocie 500 zł lub większej wpłacamy na konto programu wspomagając wybraną szkołę. Ofiary zbieramy np. podczas szkolnych Walentynek czy dyskotek. Raz w roku misjonarze opiekujący się szkołą w Piura piszą nam list z informacją o placówce objętej opieką. Na zdjęciach poniżej zamieszczamy informacje otrzymane w ostatnich czasach. Bardzo dziękujemy wszystkim za wszelką pomoc w tym przedsięwzięciu, za pomoc i możliwość współpracy. Mamy nadzieję, że nie zabraknie nam sił i zaangażowania będziemy to nasze małe dzieło kontynuować dalej, bo jak powiedziała Matka Teresa z Kalkuty:
„Nie potrafimy robić wielkich rzeczy.
Możemy robić rzeczy małe, za to z wielką miłością”.
Barbara Kowalczyk
opiekun Szkolnego Koła Caritas
